- пасыбан
- зат. көне. Күзетші. Ерке, тентек бала есік алдында тұрған п а с ы б а н д а р ғ а, үй іші толған бек, сұлтан, әмір, хакім, батырларға қарамастан өзгелерді баса көктей алтын тақтың жанына бір-ақ жетті (І.Есенберлин, Алмас., 43). Батыр Саян жанындағы екі п а с ы б а н ы м е н е н қашып кетті (Бұл да, 84).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.